. Τελεία. Τέλεια. Συνέχισε να διαβάζεις. Μη σταματήσεις τώρα. Δέσμιος γραμμάτων, λέξεων, κειμένων... Για χρόνια ήξερες να ξεπεράσεις την τελεία, ακάθεκτα διαβάζοντας το λίγο παρακάτω μη βοηθώντας καν το σώμα σου με οξυγόνο να τραφεί σα βρίσκεται στην πορεία όποια στίξη, να απαγγείλεις ποιήματα με μια αναπνοή -
Στο κόμμα η γλώσσα σου ξεμπερδευόταν, απ' το φράγμα των χειλιών σου ξεγλιστρούσε, χτυπώντας σε μάγουλα και δόντια λόγια σε σάλιο βουτηγμένα στ' αυτιά μου μελωδίες μεταφέροντας
και στου βιβλίου το τέλος όταν έφτανες ανάποδα το γύριζες
φυσούσες τις σελίδες μιλώντας κάτω απ' την ανάσα σου ακόμη
και πάλι απ' την αρχή το ξεκινούσες
αν δίπλα σου πια άλλο δε στεκόμουν -
θεωρούσες πως θα έσπαγε το μαγικό που έπλασες απ' την παραμικρή παρεμβολή ή διακοπή στο συνεχές εκείνο υφαντό των ήχων που πλάι μου ξεδίπλωνες
μήπως κι οι αόρατες κλωστές του με κρατήσουν
Μα εγώ δεν ήμουν έτσι
ήθελα συνέχεια να τρέχω και όχι να μιλάω
γεμάτος με φωνές καιρό που ήθελα να εξαφανίσω
τα πόδια μου θεόρατα πια από τα μίλια που 'χαν διανύσει
για να γλιτώσω απ' όποιο δίχτυ και αν άπλωνες
να συγκεντρώσω πάλι τις δυνάμεις μου
στιγμή να ξαποστάσω δεν την είχα
μα αν ποτέ την έβρισκα και έφτανε σε μένα η φωνή σου
απλά τα χέρια μου απ' τις τσέπες απραγίας θα έβγαζα
και θα 'κλεινα για πάντα τα αυτιά μου
στον ήχο της συχνότητάς σου
με την ελπίδα να συντονιστώ σε άλλη προτιμότερη για μένα
No comments:
Post a Comment