Ο φόβος

Μου άρεσε πολύ και να 'το. Ας ανανεώσω λίγο το μπλογκ. Ψάχνω ακόμη το σε ποια ποιητική συλλογή της ανήκει. Θέλω να διαβάσω κι άλλα. Μέχρι να κοιμηθώ θα το 'χω βρει λογικά. Καληνύχτα σας.

Thought #100: binary 01101100011011110111011001100101

Ζωγράφισα έναν πίνακα. Δείχνει ένα ζευγάρι φρύδια, ένα σαγόνι και δυο γόνατα. Έχουν πάρει τη θέση τους γύρω από ένα πρόσωπο φτιαγμένο από μηδενικά και ένα. Για χέρια έχει καλώδια και στη θέση των ματιών του μία κάμερα. Στο φακό της είδα ξαφνικά εμένα. Κι όσο και να ήθελα, δε μπορούσα να με δω καθαρά. Κι όσο και να φοβάμαι, θέλω να συμπληρώσω την εικόνα.

snog

ή Αντί κάρτας


Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου. Και απόψε, ή χθες, τα γιόρτασα. Και έλαβα κάρτες, τις διάβασα, συγκινήθηκα. Μου ήρθανε μηνύματα, αλλά έμεινα να περιμένω. Διάβασα τόσα και διαφορετικά, μα θέλω να γράψω. Αυτό με γεμίζει.

Δε μου λείπει η ταχύτητα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θα έλεγες πως είναι και γραμμένο απ' τα αστέρια. Όσο γρήγορα έρχεται, τόσο γρήγορα φεύγει. Το πάθος για το οτιδήποτε. Μα τώρα το νοιώθω. Δε ξεπουλιέμαι και δεν ευτελίζω τίποτα. Γι' αυτό και δε θα γράψω τίποτα άλλο.

Με τη σειρά μου κάνω εγώ ένα δώρο. Άλλωστε μου δώσανε αρκετά. Λίγο υπομονή μονάχα κάνε και θα έρθει. Μου αρέσει να σε διαβάζω χαρούμενο. Ακόμη περισσότερο όταν σε βλέπω κι όλας.

Υ.Γ. Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό το ποστ. Το ήθελα. Αλλά ίσως δε θα 'πρεπε. Ντρέπομαι λίγο [τόσο που θα έβαζα σε σειρά το σιχαμένο εμότικον]. Σκατά.