Tuesday, January 15, 2008

Ταξιδιάρικα πουλιά

Είμαι ο τύπος που δε βγαίνει έξω. Μπορεί και να μη μου αρέσει. Ως μονόχνωτος, μαμούχαλος, βαριεστημένος παππούς απ' τα 24, περνάω πολλές φορές καλύτερα μέσα ή σε καφέ και σινεμά. Το καλό είναι ότι και οι περισσότεροί μου φίλοι είναι στο ίδιο μήκος κύματος. (Τρέξτε να μας γηροκομήσετε!) Που και που όμως υπάρχουν εκλάμψεις εναλλακτικής διασκέδασης. Όπως την Κυριακή, που αποφασίσαμε να πάμε στον Παλαιό Παντελεήμονα για φαγητό.

Στο μυαλό μου η εικόνα της εκδρομής μας αυτής ήταν η εξής: Μέσα σε ένα αυτοκίνητο όλοι οι φίλοι, έξω απ' τα παράθυρα τα δέντρα, τα πουλιά και οι αγελάδες να γίνονται καρουζέλ, άντε να 'χουμε περάσει 2 ρυάκια, μια γούρνα και κανά δάσος ώσπου το αυτοκίνητο κάποτε έρχεται σε στάση. Και γω ο φαντασμένος ξεδιπλώνω το δίμετρο πόδι μου στο πλακόστρωτο, τεντώνομαι, μπαίνουμε σε γραφική ταβέρνα με ρουστίκ διάκοσμο, χλαπακιάζουμε, βγάζουμε και μια φωτό και πάλι πίσω. Οι οδηγίες από τον διοργανωτή, οδηγό και αρχηγό ήταν σαφείς: "Ντυθείτε καλά θα κάνει κρύο".

Γάντια εγώ δεν έχω παρά μόνο ένα ζευγάρι (που δεν ταίριαζε), έβαλα όμως το ωραιότατο νέο πουλόβερ που αγόρασα (από εκποίηση μαγαζιού στο κέντρο όπου με 115 ευρώ πήρα σακάκι, 2 πουλόβερ και 1 μπλούζα όλα μάρκες!), μου προκάλεσα και στιγμιαίο πνιγμό απ' το δέσιμο του κασκόλ και περίμενα. Είχα ξυπνήσει απ' τις 8 γιατί το κέντρο επιχειρήσεων βρισκόταν στην άλλη άκρη της πόλης και θα πηγαίναμε ως εκεί με το little engine that could αυτοκινητάκι της Ζ. Ξυρίστηκα κι όλας μην είμαι σαν το άγριο ζώο στη ζούγκλα, να 'μαι φρεσκαδούρα για τον καθαρό αέρα!

Επειδή συνηθίζω να ακούω τα μισά από όλα όσα λέγονται μπροστά μου, χαμένος σε σκέψεις, δεν είχα ιδέα πως θα βγαίναμε να κυλιστούμε και σαν τα γουρούνια στις λάσπες (που εμένα με πήραν ξώφαλτσα ευτυχώς καθώς το παντελόνι μου τριβόταν κάθε φορά που μπαινόβγαινα στο αυτοκίνητο που ήταν σα να 'χε πέσει σε βούρκο) για να κάνει ο άρχοντας "εργασία" για τη σχολή. Κατέληξα να φωτογραφίζω κάθε γραφικό κούτσουρο, αποκαΐδι και χαμώσπιτο έβρισκα με ζέση φωτογράφου, όσο ο άλλος αντέγραφε τα θρυλικά ενσταντανέ μου και έβγαζε και κάτι τραγικές ξύλινες ταμπέλες.



Την ώρα που ήμασταν μέσα στο αμάξι εγώ τσίριζα κατά διαστήματα αντιδρώντας στην οδηγική συμπεριφορά του, λόγω λακουβών, κοτρονών και λασπών και έξω απ' αυτό δώστου ν' ανεβαίνω με λάθος παπούτσια στα κακοτράχαλα τα βουνά με το σουραύλι και το ζουρνά. Δεν είμαι άνθρωπος της φύσης αλλά τα Σκοτεινά (ή Μόρνα) εγώ περίμενα να είναι κάτι το πιο ενδιαφέρον. Το εγκαταλελειμένο χωριό πάνω στο βουνό και τα σχετικά μου έκαναν σε ταινία τρόμου. Ο μόνος τρόμος ήταν μη σου πέσει η σάπια οροφή στο κεφάλι καθώς βγάζεις την καλλιτεχνική φωτό από κάτω. Ούτε ένα φάντασμα, ένας μύθος, ένας θρύλος, ΚΑΤΙ!; Και στη Λεπτοκαρυά δε με πήγανε που ήθελα και ήταν και κοντά. Εκεί αφήνεις λέει το αυτοκίνητο στη νεκρά και αρχίζει να ανεβαίνει την ανηφόρα μόνο του όπως γίνεται και στην Πεντέλη. Θα το τραβούσα και βίντεο και θα σας το έδειχνα.

Επισκεφτήκαμε κι ένα ξεχασμένο απ' το Θεό εργοστάσιο ξυλείας με κάτι ακόμη πιο ξεχασμένα έγγραφα του '50 μέσα, εγώ να συνεχίζω να τιγκάρω την ψηφιακή με δήθεν αρτιστίκ πλάνα που το 90% βγήκαν θολά και κουνημένα, φταίει το Πάρκινσον. Έπεφταν και οι σοβάδες όσο μιλούσα με τη λεπτεπίλεπτη φωνούλα μου. Επιτέλους φτάσαμε και στον Παντελεήμονα, είδαμε και το Νέο και τον Παλιό, τραγούδησα το "A whole new world" από το Aladdin με μεγάλη επιτυχία (άκουγα τα γέλια απ' την άλλη πλευρά του χωριού) πήρα το αγριογούρουνο στιφάδο μου, έφαγα και 2 παντσέτες της Δ (γιατί μόνο κόκκαλο είχε το δικό μου) και στάνιαρα.

Στην επιστροφή ήθελαν να πάμε - άκου ιδέες! - στα Πριόνια πάνω στον Όλυμπο για καφέ, ευτυχώς κοιμήθηκα στη διαδρομή (μέχρι τα φλας τους να με ξυπνήσουν και να κλείσω το ανοιχτό μου στόμα) και ακόμη πιο ευτυχώς κατεβήκαμε σώοι από κει (που ήταν πραγματικά τρομακτικά για διάφορους λόγους), μιας και ήταν κλειστά τα πάντα και τα πριόνια κατεβασμένα και στις θέσεις τους να μπλοκάρουν τα οχήματα. Δώδεκα ώρες στους δρόμους δεν είναι και λίγο. Την επόμενη φορά θα ξέρω να μη βάλω τα Vans και να βάλω καμιά φόρμα επίτηδες γιατί δεν τις φοράω που δεν τις φοράω, μη λερώνω τζάμπα τα τζην μου! Να ξαναπάμε κάπου Π! (Αλλά μετά την εξεταστική, όπως είναι πασιφανές διαβάζω σκληρά!).

Υ.Γ. Αν κανείς το διάβασε όλο αυτό κερνάω καφέ.

17 comments:

nikisot said...

kerase me kafe TWRA
to diabasa!!
kai oi pansetes telika sto xwrio einai must
ante na pame kai mazi kana ta3idaki baby
na sou diabazw istorioules

ShoppingTherapy said...

κι εδώ, ένα κάραμελ μακιάτο

Erisadesu said...

νες σκέτο.
ωραία ήταν κρίμα που δεν μπορείς να το εκτιμήσεις...
Juliet & the lics βλέπω στα top albums είναι σωστό αυτό;

revqueer said...

Ελληνικό γλυκό. Γαμάτες οι φωτό σου! Το 'Whole new world' το σιγοψυθιρίζω αυτή τη στιγμή.

Υ.Γ. Σιγά το πράγμα! Έχω γράψει εγώ σεντόνια....

'I can show you the world.
Take you wonder by wonder...'

Soula said...

Ένεκα που δεν πίνω καφέ θα πάρω ένα πράσινο τσαϊ με μέντα παρακαλώ...

Και αυτό που πέρασες καλό ήταν.Εγώ που έχω κατι χρόνια να πάω εκδρομή μου λείπει.
Σε ωραίες περιοχές πήγατε..

paskalip said...

Και που να δεις το πρόγραμμα που ετοιμάζω γι'αυτή τη Κυριακή... Εξεταστική και βλακείες :P

Neverlandean said...

"μου προκάλεσα και στιγμιαίο πνιγμό απ' το δέσιμο του κασκόλ "

Ασφυξιολαγνεία. Μα κι αυτό το κάνεις πια; Μη βγει μια τρεντιά, αμέσως να την ακολουθήσεις! Τι σόι emo είσαι συ ρωτώ.

sikia said...

Εγώ θα πάρω ένα νον-φατ καπουτσίνο!

Αχ πολύ ωραία ακούγεται η εκδρομή. Και εκεί μέσα στο εγκαταλελειμένο εργοστάσιο ξυλείας είναι ό,τι πρέπει για κολασμένο σεξ!

oni said...

moody, άντε σε περιμένω! Τώρα που σχολιάζω ξαναθυμήθηκα τις παντσέτες και μου ρθε λιγούρα!

stella, classy όπως πάντα βλέπω! :Ρ

erisabetsu, ναι ρε μου αρέσει πολύ η Τζουλιέτ!

revqueer, εσένα τα σεντόνια σου έχουν κι έναν οιρμό, αυτό ήταν λες και το ξέβρασε καμιά φουρτούνα!

soula, οι φίλοι μου να ΄ναι καλά! Θέλεις να δοκιμάσεις και ιαπωνικό πράσινο τσάι;

paskalip, ZOMG! Yay! :D

neverlandean, αφού με ξέρεις. Είμαι μεγάλη ανωμαλάρα!

sikia, καλέ είχε και κάτι πριόνια και πριονοκορδέλες παρατημένα μέσα! Πού χώρος για σεξ αχόρταγε! ΛΟΛ!

Geo said...

Κάτι σαν Άγιος Αθανάσιος στο Βόρα μου λέει η περιγραφή αλλά από τις εικόνες ίσως να κάνω λάθος.
Που πήγατε; :Ρ

Wrong Guy said...

ένας πρώην φίλος έχει σπίτι στον Παλαιό Παντελεήμωνα και είχα πάει κάτι τριήμερα,δεν είναι φανταστικό το χωριό;;;;

revqueer said...

Τα δικά μου έχουν οιρμό;;; ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!

Soula said...

Oni το ιαπωνικό πράσινο τσαϊ είναι αυτό που είναι σε σκόνη;Πάντα ήθελα να δοκιμάσω αλλά δεν ξέρω τη διαδικασία παρασκευής του ροφήματος...

@βορέα: Ακριβώς!!Άγιο Αθανάσιο μου έκανε κι εμένα.Ειδικά με το αγριογούρουνο στιφάδο το μυαλό μου πήγε και σε συγκεκριμένο εστιατόριο μάλιστα.

oni said...

βορέα, einai epeidh de to diabases (eksou k de zhthses kafe!). Phgame Skoteina k Palaio Pantelehmona. Omologw oti ston P.Pantelehmona den ebgala fwto...

wrong, nai einai apisteyto k poly grafiko mexri na ginei kanas seismos k na glistrhsoun ola katw sto gkremo ekei pou ta xtisane...

revqueer, egw etsi nomizw! LOL!

soula, nai einai se skonh synh8ws, myrizei garida k exei geysh spanaki! Miam! Na bre8eite me ton borea na antallaksete k protaseis restaurant :P

Geo said...

Τι παλιομοδίτικο όνομα για χωριό... Για αυτό ερήμωσε!! Εγώ νόμιζα πως ήταν καμιά εκκλησία ο "Παντελεήμονας".

comingThrough said...

Nes metrio xoris gala! prolaba i einai pleon arga?!:P

an diabaso olo to Blog ti kerdizo???

Anubis said...

k emena ena galliko me geusi fountouki.
pwpw magia tsokli! ti omorfi ekdromoula k oi fwtografies einai poly wraies. ekeino me to zourna kati mou kane k se thymithika se voukolikes stigmes stous anw traxanades.
xmxm eidopoieiste me k mena stin epomeni ekdromi (k egw koimamai m anoixto to stoma sto aftokinito k stazoun ta salia apo tin tsakalomousouda mou). itan k to vanouli mazi?
kali epityxia stin eksetastiki sou.
tha kanw mia teleti avrio to prwi gia good luck, k tha thysiasoume 30 apo tis ieres mas gates (tha skasei i moody)

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin