Κρέμομαι από ένα γάντζο. Αλίπαστο. Ημερομηνία λήξης αορίστου χρόνου. Η άλλη βρίσκει τοίχο. Και το διαλύει. Έληξε; Ο άλλος τρέχει με το μυαλό του μα στην ουσία μένει σ' ένα σταθερό σημείο. Στα χέρια του κρατάει ένα πιστόλι που μας ντύνει μ' αριθμούς. Κι η τρίτη -ωμμ- να βούλιαζε με τρεμάμενα πόδια. Το ταμπελάκι της χάθηκε στην άμμο.
6 comments:
ε,λοιπόν ή που εσύ θα γίνεις μια μέρα ο danid lynch της συγγραφής , ή θα με τρελλάνεις
υγ μέση δεν βλέπω
'Τα κρέατα εντός του ψυγείου!'
Καλώς σας βρήκα αγαπητέ. Άργησα αλλά ήρθα!
υ.γ. Τρελαίνομαι για το χνουδωτό χαλάκι background. Πολύ θα ήθελα να κυλιστώ απάνου.
Bi-Bi!
Μιας που το ανέφερε ο απο πάνω μου, το background σου το έχω σε μοκέτα στο δωμάτιο μου.Μα ακριβώς ίδιο!!!
(Αυτό με τα κρέατα το έχασα λίγο..)
ti thelei na pei o poiitis?!
...xm...
Χάθηκα λίγο oni μου. :( Έχω κι ένα πονοκέφαλο άστα να πάνε...
Αλίπαστο.
Asxoliasto.
Post a Comment