Saturday, March 29, 2008

Thought #87: score; unsettled

Το μουσικό κομμάτι που γράφω έχει τρεις μεγάλες παύσεις. Σε κάθε μία, συμπληρώνω με το μυαλό μου ολόκληρες μελωδίες κι ας δε χωράνε στην παρτιτούρα. Μου δίνεται ακόμη η δυνατότητα να κάνω ό,τι θέλω. Μου ανήκει. Αυτές ακούγονται σα ρέκβιεμ, για μια ζωή που δεν έζησα και όχι για ένα όνειρο. Τα όνειρα πλέον δεν ξέρω να τα συνθέσω.

Το πιάνο παίζει τρία πλήκτρα και τα κρατάει τρία τέταρτα. Μιας ζωής. Ο ρυθμός δε διατηρείται, οι αρρυθμίες καταπονούν το αρρωστιάρικο σώμα και όλα τα πεντάγραμμα οδηγούν στην αποσύνθεση. Η ακτινοβολία που δέχομαι δεν είναι θεία, μου καταστρέφει ζωτικούς ιστούς και κύτταρα, δε μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα. Έχω κατέβει μια οκτάβα χωρίς λόγο, όπως η φωνή μου ανεβαίνει μία όταν δεν προσποιούμαι.

Αν συνεχίσω χωρίς παύσεις δεν ξέρω αν θα 'χω αντοχές. Ίσως τα δάχτυλά μου να συστραφούν, να μη μπορώ πια να πατήσω ξεχωριστά κανένα πλήκτρο, να τα χτυπάω όλα μαζί με ένα χέρι που έγινε γροθιά κι οι άλλοι να μη θέλουν να το ακούσουν. Το κομμάτι μου. Γιατί να θέλει κάποιος να το ακούσει; Και γω γιατί να φυσήξω άσκοπα τη σκόνη απ' το πιάνο; Θα ήθελα να εξιστορεί κάτι για όλους. Καταλήγει όμως να είναι απόλυτα προσωπικό.

7 comments:

Geo said...

Βούτηξε το μελάνι στο χρώμα της ψυχής σου, και άφησε την πένα να γράψει την φωνή της μουσικής σου.

Nikos said...

γράφε και κανένα λιγότερο προχώ ποστ για εμάς τους αμόρφωτους...

nikisot said...

prepei na milhsoume
kateba a8hna kai 8a sou pw egw

Equilibrium said...

πολύ ψαγμένο... δημιούργησε μελωδικές εικόνες μέσα μου :)

Καλή βδομάδα, και μη ξεχνάς, από αυριο νέα θεματική βδομάδα για το MET.tv

revqueer said...

Φτιάξε τη δική σου μελωδία κι ας είναι εντελώς προσωπική!

sugar said...

οι παρτιτουρες δεν ειναι δημιουργικες, το μοσχοκαρυδο κ το πιπερι βρισκονται στις κλειστες κρυμμενες πορτουλες που ανοιγουν μια μια μονο για οσο χρειαζεται να αποκαλυφθει η επομενη...

comingThrough said...

tha symfoniso me ton revqueer!!!

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin