Συνέβη ασυναίσθητα. Μια υπόσχεση που αθέτησα χωρίς να το σκεφτώ. Για πρώτη φορά μετά από ένα χρόνο. Σχεδόν... Είχα ξεκινήσει απ' τις άκρες των δαχτύλων μου. Δεν άντεξα. Χωρίς να το καταλάβω, είχα βρεθεί να καταπίνω το ένα δάχτυλο μετά το άλλο, έστω κι αν τα κομμάτια ήταν αρχικά πολύ μικρά. Δε θα έμενα στα νύχια. Δεν ήταν άγχος. Ήταν κάτι χειρότερο. Ήθελα να σπάσω τη συμφωνία. Να αθετήσω το λόγο μου. Να αντιδράσω για τα δεσμά που μου επέβαλλα. Μ' ένα χέρι λιγότερο και δεν ένοιωθα πόνο. Μόνο ευχαρίστηση.
[...]
Να με κατατρώω και απ' έξω όπως σάπιζα από μέσα. Ήταν ακατάληπτο το πως τα δόντια μου ήταν ικανά να κόψουν τόσο εύκολα τη σάρκα, να την ξεριζώσουν και να τη μασήσουν. Εξαφανιζόμουν ολοένα και προς τα μέσα, ενώ το πάτωμα είχε γεμίσει αίματα. Μια ακατάσχετη αιμορραγία, είχα βαφτεί κόκκινος μα συνέχιζα. Δεν ήταν κανιβαλισμός, ήταν αυτοφαγία. Η μεγαλύτερη βλασφημία που θα μπορούσα να έχω κάνει έπειτα απ' όσα είχα δώσει όρκο να μην κάνω. Να βουτηχτώ σε ακάθαρτο αίμα από μια καρδιά που σιγοέσβηνε με κάθε δαγκωματιά.
...And I can't believeJem - 24
How I've been wasting my time
In 24 hours they'll be
laying flowers
on my life, it's over tonight...
3 comments:
mporei apla na einai parodiko...
s agapw.
Επειδή σε έχω "κόψει", θα σού πω τί μου είπε μία καλή φίλη, εχθές βράδυ που τσακίζαμε σουβλάκια στις 3 το πρωί και αναλύαμε τα αιώνια γκομενοπροβλήματα.
"Καλό το παρελθόν, αλλά κάνε μου τη χάρη, να σού έχει αφήσει και τίποτα όρθιο όταν ξεμπερδέψεις".
Νομίζω, θα σού περάσω τα quotes ως έχουν.
Take good care.
Πραγματικά ελπίζω όλο αυτό να σου έχει περάσει σήμερα. Ξέρω ήταν μια δύσκολη μέρα η Παρασκευή αλλά μην το βάζεις κάτω. Για κανέναν... Φιλάκια πολλά καλέ μου. :***
Post a Comment