Wednesday, December 15, 2010

6 - Embers


AaRON - Birds In The Storm

Το ταξίδι του συνέχιζε, μαζί κι οι ερωτήσεις. Και σκέφτηκε να κλείσει τα αυτιά σε κάθε τι ανούσιο και να τα συντονίσει μονάχα στης φωνής της πια τη μελωδία. Αν την ανέκτησε και πάλι, μετά το λάθος του αυτή να της στερήσει. Και τη θυμόταν να λυγιέται, το μαλλί της να τινάζεται από τη μία, όσο τα χέρια απ' την άλλη ζωγράφιζαν τις λέξεις στον αέρα. Τον αγαπούσε όταν χόρευε. Την αγαπούσε, όταν χόρευε. Και πάλι όταν κοιμόταν. Κι άνοιγε τα μάτια του τη νύχτα για να δει πως δεν την είχε ρουφήξει μέσα του το στρώμα, ούτε η μαύρη τρύπα που είχε για καρδιά.

Τα κύματα τον έφεραν σε άλλη πόλη, σε κάθε της στενό η απορία έμενε η ίδια. Αν κανείς τη γνώριζε ή τη ζωή τους κάποια είχε αλλάξει. Μα ακόμη και όσοι την είχανε αγγίξει, δεν έβλεπαν αυτό που έβλεπε αυτός. Γιατί ήξερε το δώρο που της είχε κάνει και την κατάρα που έφερε μαζί του. Κι όσοι την είχαν πλησιάσει περισσότερο, κάηκαν στις φλόγες της. Και μέσα από τις στάχτες, άγνωστο ακόμη και σε κείνον, ένας σπόρος θα μεγάλωνε.

1 comment:

Unknown said...

nice!

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin