Thought #34: Μαστιγοφόρο

Ήμουν 3η γυμνασίου όταν συνέβησαν διάφορα. Το αστείο στην όλη υπόθεση, τουλάχιστον αυτό που ακούστηκε αστείο μέσα στην όλη του σοβαρότητα, ήταν αυτό που μου είπε η "αγγλικού" μου. They fucked with your soul! Ναι μπορεί. Πολλοί. Και πολύ. Δεν είμαι βέβαια αθώος. Όσο και να ήθελα. Όσο και να προσπαθώ να ξαναγίνω. Τώρα πια, γαμάω μόνος μου την ψυχή μου. Την όλη μου ψυχολογία. Ίσως επειδή εκτός από τον μαζοχισμό, κρύβω μέσα μου και ένα σαδισμό που τον στρέφω προς το παρόν μόνο στο δικό μου πρόσωπο. Ο Χρήστος είπε πως έχω διπλή προσωπικότητα. Μα είμαι Δίδυμος. Ζουν 2 μέσα μου. Καλό θα ήταν ο ένας να έβγαινε και να κάναμε παρέα. Αν βέβαια ήταν ακριβώς ίδιος με εμένα, ο άλλος μου εαυτός, μήπως αυτομάτως θα σήμαινε πως γίναμε 4; Και πως στην ουσία γινόμαστε μια πρόοδος που αναπτύσσεται εκθετικά; (Ουάου, κάποιος πρέπει να είναι περήφανος για μένα τώρα! Μαθηματική αναφορά!) Η αυτοκαταστροφική και συνάμα μεταδοτική μου φύση... Τη γουστάρω!