Μ' έκλεψαν στο ΖΥΓΙ

Οι άνθρωποι που σιχαίνομαι περισσότερο, είναι αυτοί που δεν ξέρουν να χάνουν. Προχθές το βράδυ είπαμε να παίξουμε Scrabble, σε ομάδες "για να μην τελειώσουν γρήγορα τα γράμματα". Έτσι η Ζ πήγε με τον Π και εγώ με τον Τ. Ας ανατρέξουμε στα προφίλ των παικτών: Η Ζ είναι μια ανορθόγραφη δικηγόρος που έπαιζε χρόνια τώρα λάθος το Scrabble (και άλλα, μα με παίρνει και μένα η μπάλα έτσι...). Ο Π κωλόφαρδος πολυτραυματίας (οξύμωρο;) γραφίστας που με νικάει στα πάντα και έχει φαβορίτες θύσανο. Ο Τ καθηγητής αγγλικών με baby face, έχει έφεση και στην ελληνική γλώσσα και αρπάζεται εύκολα. Εγώ είμαι ένα φαλακρό κουκλάκι ζωγραφιστό που παλεύω με 5 μαθήματα και μ' έχουν όλοι του χεριού τους.

Η νύχτα ξεκίνησε καλά (με το Θ και το Ψ έκαστο 10 πόντους), μα κανένας δε με προετοίμαζε για το τι θα επακολουθούσε. Όσο εγώ και το ταίρι μου με μαεστρία χρησιμοποιούσαμε το μυαλό και το ταμπλώ, τους διπλασιασμούς και τριπλασιασμούς και τα πανάκριβα γράμματα που μας τύχαιναν σωρηδών, οι γλοιώδεις αντίπαλοι βάλθηκαν να μας τα τρώνε. Εκτός από το να διαλέγουν γράμματα μέσα απ' το σακούλι και να κάνουν μία ώρα να αποφασίσουν τι θα γράψουν, οι σιχαμένοι εισχωρούσαν στο μυαλό μου και μας εμπόδιζαν να σχηματίσουμε τις ευρηματικές λέξεις που σκεφτόμουν. Έθεσαν και όρο τα βδελυρά σκουλήκια να λαμβάνουμε υπόψην μας μόνο λέξεις που υπάρχουν σε πάνω από 1000 εγγραφές στο Google. Μ' αυτό τον τρόπο δε μας άφησαν να βάλουμε τα ΕΑΥΤΕΣ και ΤΑΥΤΕΣ, φυσικά, γιατί θα τους παίρναμε το κολλητό μποξεράκι και το κυλοτάκι! Η ύπουλη σουπιά η Ζ το έπαιζε ανήξερη, αλλά δρούσε σαν το τσιράκι του βαρβαρικού ανταγωνιστή μας. Όλο έλεγε πως επιλέγαμε γράμματα και αλλάζαμε λέξεις.

Ώσπου έφτασε το μήλον της έριδος στα χέρια μας. Το πολυπόθητο Ζ. Διαβάστε την παρακάτω παράγραφο και πείτε μου αν εντοπίζεται οποιοδήποτε λάθος: "Στη Λύζι το χταπόζι δεν άρεζε να ζει με οχτώ πόζια. Ήθελε να έχει ζύο ή τέσσερα όπως η γίζα που πήζαγε τη μάντρα." Αυτό λέω και γω. Είναι ολόσωστη. Το νάζι λείπει απ' τη ζωή μας γι' αυτό μπερδευόμαστε καμιά φορά. Θα έλεγε κανείς πως το χταπόζι γράφεται με δέλτα μα που να ξέρει αφού του λείπει η γλύκα, το πεταριστό βλέφαρο και η αθωότητα του πεντάχρονου. Μ' αυτά και με κείνα (και με Ταύτες μην ξεχνιόμαστε) βρήκαμε το κατάλληλο σημείο να πάρουμε το άιμα μας πίσω. ΖΥΓΙ. Και ο μισητός Κόκκοτας υιός έκανε την ανατροπή. Υποχθόνιος όπως είναι, έβαλε ένα μικρό Α που κανείς δεν υπολόγιζε. Και πήρε 60φεύγα βαθμούς. Και -παραλίγο- να χάναμε, αν δεν έκανα την κίνηση ματ. ΟΝΙ. Δε θα άντεχα να χάσω έτσι...