Monday, January 07, 2008

Μια τρελή, τρελή οικογένεια...

Τα Χριστούγεννα ήταν αφορμή να μαζευτεί το άγνωστο σόι του πατρός all together now, για να γιορτάσουμε εκτός απ' αυτά και τρία απανωτά γενέθλια και έναν "επαναπατρισμό". Αυτός ο τελευταίος, θείος εξ Αμερικής (κόβω και το κεφάλι μου πως είναι γκει, έχει κάνει και λευκό γάμο εκεί πέρα για να πάρει την υπηκοότητα - πουστιά!;) ρωτούσε διάφορα τη γιαγιά, και μένα το αυτί μου 10 έπιανε και άλλα τόσα σημείωναν τα κρινοδάχτυλά μου στο κινητό.

Μ' είχε πιάσει και η όρεξη να μάθω πούθε κρατάει η σκούφια μου, γιατί το μόνο που ήξερα ήταν πως έχουμε σχέση με την Κέρκυρα. Συνειδητοποιώ μετά λύπης μου πως ενώ όλοι οι άντρες πάππου προς πάππου είχανε κάνει κάτι το σημαντικό στη ζωή τους, (ένας μάλιστα έχτισε ολόκληρο καμπαναριό κάπου στας Σέρρας που φέρει περίτρανα το μεγαλειώδες μας επώνυμο, ενώ άλλος είχε ξενοδοχείο κλασάτο όχι αστεία), οι γυναίκες ήταν άλλου παπά ευαγγέλιο. Αν προσθέσω στους χρείοντες ζουρλομανδύα και την πλευρά της μάνας μου, η λίστα γεμίζει πτέρυγα τρελοκομείου ανετότατα.

Στις λάιτ περιπτώσεις έχουμε 2 γιαγιάδες με Αλτσχάιμερ. Προχωρώντας στα πιο βαρειά, έχουμε την πρήχτρα-σχιζοφρενή-περήφανη για το γιο της-μάνα, με 2 κυρίες να συναγωνίζονται για τη δεύτερη θέση. Τη γλυκύτατη θεία-παραμυθού (που δεν έχει λεφτά αλλά λείπει τώρα κοντά μήνα στην Αγγλία - οδηγίες ψυχιάτρου/κομπογιαννίτισσας - για "να ηρεμήσει") και μια Μ, ας την πούμε Μαρία που είναι και η κουτσή. Ετούτη, περίμενε να την παντρευτεί ο Αγά-Χαν, σε κανέναν άλλον δεν το δινε, το χε ταμένο φαίνεται, αυτός, ή στρατηγός. Μόνο. Ή ήταν κόρη στρατηγού και επέμενε στα μεγαλεία; Δε θυμάμαι - με γελούν κι οι σημειώσεις μου.

Στην κορυφή που μελλοντικά θα καταλάβω εγώ, στρογγυλοκάθεται η συγχωρεμένη Σ. Προ-προ-γιαγιά. Επάγγελμα: Καπελού! Το γένος Χατζηνικολάου, αλλά μάλλον όχι του γνωστού, κρίμα να μην έχω λίγη χλίδα στο αίμα γαμώτο. Κυκλοφορούσε με το ευρωπαικό "τινίκ" φόρεμά της από Βρυξέλλες και τρίζανε τα καλντερίμια του χωριού (ή να 'τανε τα τριζόνια της εποχής στα δέντρα;). Και τι κατάλαβε η καημένη; Κατέληξε να ανεβαίνει στις σκεπές και να ντύνεται νυφούλα, αγκαλιάζοντας τον άντρα της, την καμινάδα!

Δεν είναι ν' απορείς πώς βγήκα έτσι.

16 comments:

Geo said...

Θέλουμε κι άλλο! Θέλουμε κι άλλο!

paskalip said...

Θα συμφωνήσω. Πάνω που άρχισε να γίνεται ενδιαφέρων, τελείωσε...

nikisot said...

wow!
noi wonder bghkes etsi:P:P
poly intrigka re paidi mou
emena enas aplo emporos sth ontessa htan o pappous

revqueer said...

Μια χαρά κουκλί είσαι παρά το βεβαρημένο οικογενειακό παρελθόν! Μα κι εσύ βρε παιδί μου, ούτε ένα καμπαναριό δε κατάφερες να χτίσεις; τσκ τσκ τσκ...

Antoine said...

Ωραία τα γράφεις. Οι περισσότερες οικογένεις -δε θέλω να σε στεναχωρήσω και να χάσεις την εντύπωση της μοναδικότητας της οικογένειάς σου- έχουν πολλές τέτοιες ιστορίες...

Γεια!

xipasmenos said...

Αμα σε δω να κάνεις σεξ με την καμινάδα δλδ να μην ανησυχήσω εε;

ShoppingTherapy said...

...και έτσι ένας νέος ξανθούλης γεννιέται...
η φωτο από το Strait-Jacket ε; άψογος!

Soula said...

Καλά είμαστε όλοι για τα σίδερα....
Είχα ένα θείο(Θεός 'χωρέστον) που ήταν Μητροπολίτης-γιατί και λίγο εξουσία έστω και εκκλησιαστική είναι ένα γκλάμουρ,ένα κάτι-(δε μπορώ να πώ πού για ευνόητους λόγους).Αυτός είχε έναν αδερφό τον Πάνο ο οποίος είχε μπεί στο τρελάδικο γιατί νόμιζε πως ήταν καλαμπόκι!!!
Όταν το πρωτάκουσα δεν το πίστεψα αλλα μου το επιβεβαίωσαν πολλοί.

Επίσης μια θεία μιλούσε με τον παρουσιαστή των ειδήσεων, έτρωγε χαρτοπετσέτες και πίστευε οτι ο αδερφός της μάνας μου ήταν ο χαμένος(;)της αδερφός που είχε φάει τα λεφτά της οικογένειας(60 χρόνια διαφορά εν τω μεταξύ)
Είχε φτάσει σε σημείο να μπαίνει σε φουσκωτό μέσα στο υπνοδωμάτιο και να περιμένει να την πάνε στο νησί της.
Έχω κι άλλες περιπτώσεις αλλά ήδη βγήκε τεράστιο το σχόλιο οπότε άστο..

Με τέτοια γονίδια εγώ μήπως πρέπει να αρχίσω να σκέφτομαι σοβαρά τη στείρωση;;

oni said...

borea & paskalip, na 8elete *bgazei glwssa*

moody, e den htan oti ki oti!

revqueer, tpt paidi mou akamaths egw!

antoine, apodeiksh k h Soula! Eyxaristw :)

xipaki, ekei 8a katalhksw! Deikse epieikia!

stella, Crawford ole! :)

soula, apla ypoklinomai! Twra an sou pw pws thn periptwsh me kapoion adelfo papa pou nomize pws htan kalampoki thn exw akousei ti 8a mou peis? Prepei na gnwristoume mh sou pw na teknopoihsoume (lol ;))

ShoppingTherapy said...

δε θέλω να σας στεναχωρήσω (?) αλλά υπάρχει κληρονομική προδιάθεση σ' αυτά...

sikia said...

oni μου, μην ανησυχείς για τους συγγενείς, όπως λέει και το τραγούδι

όταν σε έφτιαξε ο Θεός
πρέπει να είχε προφανώς
έεεεεμπνευση
μεγάαααλη έεεεεμπνευση

Soula said...

Όταν ανέβω Θεσσαλονίκη δεν το συζητώ,θα ειδοποιήσω.
Το θέμα της τεκνοποίησης βέβαια θα συναντήσει δυσκολίες (τεχνικές κυρίως..Υποθέτω με πιάνεις..)

jg said...

τα γονίδια νομιζω πηδανε μια γενια, οποτε πες μας για τη γιαγια και τον παππου!
υ.γ.ωραια η φοτο σου αλλα απο κοντα εισαι καλυτερος!

Unknown said...

στην αγκάλια σου κρατάς τον συκιά μωρό ή κάνω λάθος?

oni said...

stella, am den to kserw???

sykia, apo thn empneysh bghka etsi? Pou na mhn eixe dhladh! xixixi

soula, kserw kserw ;)

p.o.v of a g, giagiades pappoudes mia xara basika mono sta teleytaia tous ta xasane oi giagiades opote paw kala e? *blush gia to allo sxolio*

ethan, EPITELOUS KAPOIOS TO PROSEKSE!!! K perimena na to sxoliasei o sykia. De 8elw na apokalypsw pws bre8hke sthn agkalia mou :P

Soula said...

Βγαίνει και σε άλλα χρώματα ο Sikia;;;
Εγώ σε μωβάκι τον έχω δεί μόνο.

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin