Βεβαίως υπεύθυνος για το δώρο της δεξίωσης ήταν ο κουμπάρος Neverlandean, του οποίου το εκλεπτυσμένο γούστο γνωρίζαμε όλοι οι φίλοι, καθώς φαινόταν και από τις μουσικές του επιλογές. Ως σωστός κουβαρντάς, πλήρωσε για ολόκληρο το πακέτο με τις σκάλες (σύμβολο της αγάπης των νεονύμφων), τις περιστρεφόμενες τούρτες (και δερβίσιδες που ο Ethan έβλεπε σα ξερολούκουμα και ζαλιζόταν), τα χρυσά παγόνια που έφτυναν νερό και ξεπρόβαλλαν πίσω από τα φωτισμένα συντριβάνια, όπου έβρεχαν τα μαλλιά τους αλανιάρες αλαβάστρινες Ναϊάδες με στρετς ζεβρέ κολάν και μαστίγια. Το δώρο που τους πήγα ήταν μια ολομέταξη, δίμετρη μποχάρα, φρεσκοκέντητη εκ του Ιράν, όπου εγώ ο ίδιος ταξίδεψα για να επιβλέψω την εργασία του χαλιού και να μετρήσω τους κόμπους. Μη με λένε και τσιφούτη.
Να μας ζήσουν και καλούς απογόνους!
Υ.Γ. Τα κακαρίσματα κατά την είσοδο του ζεύγους στο χώρο της δεξίωσης ουδόλως προέρχονταν από εμένα και την tsaperdona. Για να μη παρεξηγούμαστε.
6 comments:
Είδες τελικά,το ίδιο γεγονός πως μπορεί να το ερμηνεύσει διαφορετικά ο καθένας.Μερικοί ας πούμε θα λέγαν κιτς το γάμο μας.Αν είναι δυνατόν.
υγ.τα χρυσά παγόνια ήταν το καλύτερο!
oxi emena mou aresan oi skales ths agaphs!
oni , egw kai o ANTRAS mou exoume kapoia ais8htikh:P
θα με τρελάνετε!
υγ θες να μου πεις ότι όντως υπάρχει γάμος??
υγ αν θες τον κάνουμε τον κορμό
υγ και μετά σκαρφαλώνουμε κιόλας!
και δέος,μη σου πω!
υγ καλέ κατορθώνει να αρθρώσει?
oni-kun ο γάμος ήταν απλά τέλειος!!!!
εγώ πάντως βρήκα το concept της δεξίωσης μίνιμαλ, λιτό και διακριτικό. επίσης ξέχασες να αναφέρεις το υπέρκομψο επίχρυσο λιοντάρι πραγματικού μεγέθους, δώρο μου στα παιδιά για να κοσμεί το σαλόνι στο καινούριο τους νοικοκυριό
Post a Comment