Αν αυτό που διαβάζω υπήρχε στην πραγματικότητα, θα αποτελούσα ένα τέλειο παράδειγμα. Μία διαστροφή που κατοικεί μέσα μου αλλά δε βγαίνει ποτέ, η ερωτική δυσπραγία που καταλλαγιάζει τις ορμές με μία ακόμη πράξη αυτοικανοποίησης και η απομάκρυνση των πάντων. Η σταθερή αξία της μοναδικότητας που αδυνατεί να αγαπήσει για να μη σκοτώσει.Λίγοι και εκλεκτοί χρειάζονται ως εξομολογητές και ως κλειδούχοι της αλήθειας. Μιας αλήθειας σχεδόν ανομολόγητης. Αλλά αμφότερα βήματα οπισθοχώρησης διατηρούν τις ισορροπίες. Τόσο λεπτές που εάν έβγαιναν στην επιφάνεια, θα έσκιζαν τη σάρκα, θα την άνοιγαν σαν άλλο κοφτερό νυστέρι και η αιμορραγία θα ήταν λύτρωση και κάθαρση για μία μιαρή ψυχή.
Στον κόσμο της υπόθεσης, δραματικής πάντα, όσο κι αν φαίνεται σαν κωμωδία από τους άλλους, τα γιατί τα όχι και οι επιφυλάξεις συγκαλύπτονται, δίνοντας χώρο στο βασικό πρωταγωνιστή να ακολουθήσει το δρόμο του. Ένα δρόμο τόσο πεισματικά επιλεγμένο και ψυχοφθόρα οριοθετημένο που δεν παρεκκλίνει από την πορεία του ποτέ.
Κι αν οι προκλήσεις διαδέχονται η μία την άλλη, η ψυχή τραβάει το σώμα ξανά πίσω στην ασφάλεια της μη-επαφής, ώστε να μην υπάρχει μετάβαση σε άλλο σώμα, να μη βρεθώ σε τόπο εγκλήματος, ένοχος, με το βάρος όχι μιας συνείδησης, αλλά ενός κουφαριού το οποίο θα πρέπει επιμελώς να αποκρύψω και ενός θρήνου για μία ακόμη χαμένη ψυχή.
Για εμάς, ο έρωτας είναι μια κόλαση. Αν υπήρχα, θα ήμουνα δαιμονιστής.
4 comments:
ok 8a to diabasw kai meta 8a kanw ena afierwma mousiko ston e3apodw, pou to xw axti poly kairo
Α είναι ο τύπος που έχει γράψει το σενάριο για τη ταινία Τεστοστερόνη! Το βιβλίο του δηλαδή σού αρέσει? Βασίζομαι πάνω σου oni μου για να το παραγγείλω!
Ομολογώ πως το βιβλίο είναι αηδιαστικό με όλες τις έννοιες της λέξης και δεν ξέρω εάν θα σας άρεζε. Μετα δυσκολίας έβγαλα το τελευταίο του κομμάτι. Είναι καλογραμμένο, αν και φαίνεται βιαστικό σε σημεία, και δυστυχώς αρκετά περιγραφικό και παραστατικό σε σκηνές τρομακτικές. Την Τεστοστερόνη δεν την είδα για να ξέρω αν συγκρίνεται, πάντως (παρόλο που είχα ακούσει ότι επιρροή του είναι ο Ντε Σαντ) το προηγούμενο βιβλίο του, Αυτοκτονώντας Ασύστολα, ήταν τέλειο. Πολύ γέλιο. Αυτό είναι πολύ σκοτεινό, ΠΟΛΥ γκει και πολύ σιχαμερό σε σημεία...
και ποιός σου είπε γλυκούλη ότι δεν υπάρχει???
υγ η κόλαση???
Post a Comment