Thought? : Persona 3

O T.L. μελετάει αργά τη νύχτα. Μόνο τότε έχει χρόνο. Το πρωί δεν έχει σχολή, πάει ακόμη σχολείο. Είναι έξυπνος όσο κι αν δεν του φαίνεται και προσπαθεί να το παίξει γοητευτικός και θαρραλέος. Το παλεύει τουλάχιστον. Στα διαλείμματα, οι γνωριμίες που έχει κάνει πολλές. Κάνει ό,τι μπορεί για να συνδυάσει τη διασκέδαση, μόνος ή με φίλους, με τις υποχρεώσεις. Όσο πιο δυνατή μία σχέση του, τόσο αυξάνονται και οι υποχρεώσεις. Ξεκλέβει μια Κυριακή το μήνα για να παίξει το αγαπημένο του online RPG. Στον κυβερνοχώρο κάνει παρέα με τη Μ. Σκέφτεται πως θα ήθελε κάποτε να βρεθούνε και από κοντά. Την Παρασκευή μια κοπέλα του ζήτησε να πάνε σινεμά μα αυτός προτίμησε να βγει μ' ένα φίλο του για φαγητό. Έχουν γίνει τόσοι πολλοί που δεν τους προλαβαίνει. Και έχει να κερδίσει κάτι απ' όλους.

Όταν γυρνάει πίσω στον κοιτώνα όπου μένει μαζί με άλλους σαν κι αυτόν, είναι τόσο κουρασμένος που θέλει απλά να κοιμηθεί. Όμως πρέπει να συνεχίσει. Θέτει στόχους, προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του και είναι φορές που αναρωτιέται γιατί παιδεύεται τόσο για ένα μέλλον μάλλον αβέβαιο.


Ο Τ.L. κάθε βράδυ στρέφει ένα "πιστόλι" στον κρόταφό του και τραβάει αγχωμένος τη σκανδάλη. "Αυτοκτονεί". Ξανά και ξανά. Είναι τότε που η κρυφή του δύναμη έρχεται στην επιφάνεια, ο πραγματικός του εαυτός, και μπορεί να νικήσει τα τέρατα που τον στοιχειώνουν.

Το Persona 3 δεν έγινε η ζωή μου. Πολύ φοβάμαι πως η ζωή μου γίνεται σαν το Persona 3. Και η σκοτεινή εκείνη ώρα, η κρυμμένη ανάμεσα σε όνειρα και εφιάλτες, ζωή και θάνατο, πρωί και βράδυ, ακόμη να φανεί...

The mask I wear is one (?)