Στο κάτω μέρος του ημίμονου (sic - λέξη που σκαρώσαμε μαζί με τη Βάνα) κρεβατιού μου, με το κεφάλι πάνω στις σημειώσεις της Προοπτικής (ρωτήστε κάθε φοιτητή Πολ.Μηχανικό στο ΑΠΘ που σέβεται τον εαυτό του και την πορεία του στις εξετάσεις). Τα πόδια μου δε, σχημάτιζαν γωνία 90ο με τον κορμό, ημιστηριζόμενα σε μια ψάθινη καρέκλα τύπου σικ καφε-μεζεδοπωλείο Χαλκιδικής, μιας και η καρέκλα γραφείου που κάποτε δέσποζε στο χώρο πιάνοντας το μισό ελεύθερο δάπεδο στο "ευρύχωρο" δωμάτιο μου, βρισκόταν πλέον σε χωματερή της Θεσσαλονίκης...
Πιστεύω πως αν η ροή του αίματος δεν είχε διακοπεί, θα με έβρισκε άνετα το ξημέρωμα σ' αυτή τη στάση, με δώρο δυο κράμπες και λουμπάγκο. Κι όμως, στις 12 και κάτι (ο ύπνος είχε πάρει το παιδί από τις 22:30...), ο υποσιτισμένος μου εγκέφαλος έστειλε σήμα στο υπόλοιπο σώμα να ξυπνήσει. Δεν ένοιωθα τα πόδια μου και δε μπορούσα ούτε να πατήσω κάτω... Η κυκλοφορία του αίματος ολοκληρώθηκε με επιτυχία μέσα σε λίγα λεπτά και αποφάσισα να κλείσω τα πάντα (τα ανέγγιχτα, αδιάβαστα βιβλία και το PC που είχε σταματήσει επιτέλους να βουίζει) και να κοιμηθώ.
Δεν υπήρχε ελπίδα για σωστή μελέτη. Φρόντισα να τσεκάρω το κινητό πριν πέσω για ύπνο, για τυχόν επικοινωνία απ' τον έξω κόσμο. Βρήκα 2 αναπάντητες με απόκρυψη και 1 μήνυμα από το Στέφανο. Και τι μήνυμα... Δε το πιστεύω πως έχασα την εκπομπή της... Αφού σιχτίρισα αρκετά και κράτησα mental note να ψάξω για τις ώρες προβολής της στο net, ξεράθηκα.
Να σημειωθεί πως όταν ξύπνησα, 8 η ώρα μόλις, συνειδητοποίησα πως η πρωινή ανάγκη των ανδρών να τρέχουν στο μπάνιο να κατουρήσουν (λεγόμενη και... κατουρόκαυλα - βλ. Πέτρος Κωστόπουλος, editorial NITRO - τεύχος δε θυμάμαι) γίνεται εντονότερη όσο ο καιρός γίνεται πιο κρύος... Το προσπερνάμε αυτό και λέμε ότι χάρηκα γιατί είχα όρεξη για διάβασμα απ' το πρωί... Ώσπου κάθισα στον υπολογιστή όπως κάθε μέρα να ρίξω μια ματιά στις σελίδες που επισκέπτομαι και μου έκοψε να δω και το πρόγραμμα της εξεταστικής...
Το αρχείο το είχα ονομάσει eksetaseispa8eSOK.xls για ευνόητους λόγους. Το κακό είναι πως το σοκ το έπαθα και πάλι. Σα τριπλό εγκεφαλικό ένα πράγμα. Δεν έχω μέρες για να βγάλω τα μαθήματα της δεύτερης εξεταστικής που ξεκινάει στο καπάκι με το τέλος της πρώτης, πεσκέσι της κυρίας Κουτσίκου για τις αλλαγές που
Μπήκα σε κάθε site known to man, ξεκίνησα να διαβάζω και ένα νέο blog (iblog - το οποίο με μια λέξη είναι: άψογο) και κάθομαι και γράφω αυτό το post. Δε πάω καλά... Αλλά πάλι, 400 σελίδες η ύλη της Σιδηροδρομικής, με ασκήσεις εξτρά, βγαίνει ως τη Τετάρτη! Σωστά; (σας κοιτάζω ικετευτικά και με δάκρυα στα μάτια και τηλεπαθητικά σας λέω να απαντήσετε Σωστά).
Και μετά θα έρθει ο δεύτερος μαραθώνιος... Γιατί το έβαλα σκοπό να τη σκίσω τη Ρούλα (με τους τηλε-μαραθώνιους) κι ας μη με λένε Μενεγάκη.
Υ.Γ. Ναι, επηρρεάστηκα από το iblog για να μη με πείτε κλέφτη. (Που είμαι, αλλά δε θα το κάνουμε θέμα τώρα!)
No comments:
Post a Comment