Thursday, September 21, 2006

Thought #26: Ποια κάμερα κοιτάω;

Εκεί που ανέμελα, ως αδιάβαστος, καθόμουν και κουτσομπόλευα με την Κατερίνα, δευτερόλεπτα πριν ο καθηγητής μας μοιράσει τα θέματα, είδα τις πρώτες σειρές στο αμφιθέατρο να σηκώνονται ανάστατες. Κοίταξα κι εγώ έξω από τα τζάμια, αυτό που κοίταζαν οι μισοί αποχαυνωμένοι και οι λοιποί με σοκ και δέος.

Μια λαοθάλασσα κουκουλοφόρων, περί των 100 (είπα να το χοντρύνω λιγάκι το νούμερο), με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ ενός κουκουλοφόρου, κατέβαιναν το λόφο στο πλάι, που οδηγούσε στο πάρκινγκ της σχολής και στο κυλικείο. Αισθάνομαι υπόχρεος να σας απαριθμίσω λοιπόν αυτά τα αξεσουάρ. Μαύρο φούτερ με κουκούλα - κάθε κουκουλοφόρος που σέβεται τον εαυτό του δεν πάει πουθενά χωρίς ένα τέτοιο, το trademark κασκόλ - το οποίο όταν πέφτουν τα δακρυγόνα μεταμορφώνεται και σε μάσκα οξυγόνου και ένα (1) ρόπαλο ανά χείρας, πώς οι γυναίκες κρατούν το τσαντικό, ε, αυτοί λίγο πιο αντρίκια. Αφού κοπάνησαν μερικά από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα των άτυχων συμφοιτητών μου, έκαναν το λεγόμενο "ντου" και μπούκαραν στη σχολή.

Η αίθουσα που δίναμε ήταν πρώτη έτσι και έμπαιναν από τις εξωτερικές σκάλες δίπλα από το κυλικείο. Εκνευρισμένοι οι μισοί συμφοιτητές σηκώθηκαν από τις θέσεις τους για να πάνε να δουν αν χτύπησαν το δικό τους αυτοκίνητο. Ο καθηγητής μέσα στον όλο χαμό, μας έλεγε να καθίσουμε κάτω και να ησυχάσουμε. Το μπαμ που ακούσαμε να έρχεται ακριβώς έξω από την πόρτα ήταν ικανό για να μας κάνει όλους να αρχίσουμε να μαζεύουμε βιβλία, σημειώσεις, φωτοτυπίες, στυλό, χαράκια, μολύβια και κάθε είδος που πωλείται σε είδη χαρτικών υπήρχε πάνω στα θρανία. Εμένα πρώτη μου έγνοια, να περισώσω τα DVD Nip/Tuck που η Κατερίνα μου είχε φέρει. Όσο για τον καθηγητή; Είχε γίνει καπνός με το που άκουσε το μπαμ.

Και μιας και είπα καπνός, τα δακρυγόνα τσούζουν μάτια και μύτη και φαντάζομαι είναι ανυπόφορα αν τα φας στη μάπα. Ευτυχώς μας πήραν ξώφαλτσα... Γιατί ήρθαν και τα ΜΑΤ βεβαίως-βεβαίως! Μας ειδοποίησαν πως καίγανε το κυλικείο... Καθώς τρέχαμε από την άλλη πλευρά από την οποία εισέβαλαν οι "γνωστοί-άγνωστοι" (χαρακτηρισμός καναλιών και όχι δικός μου, εμένα μ' αρέσει το "Σάκης-Μάκης-Λάκης-Τάκης"), σταθήκαμε για μια στιγμή μπροστά από ένα παράθυρο να δούμε τι συμβαίνει έξω και μας ήρθαν βροχή κοτρώνες και καδρόνια. Σουρεάλ, περιπετειώδεις καταστάσεις που σπάνια ζει κανείς!

Έξω χαμός. Καπνοί, από φωτιές και δακρυγόνα, η Εγνατία να έχει κλείσει, ένας τροχονόμος να βρίζει επειδή τα αυτοκίνητα σέρνονταν κι ένας ΜΑΤ-guy να βρίζει επειδή εμείς στεκόμασταν και χαζεύαμε τη σχολή μας να παραδίνεται στις φλόγες. Το αστείο της υπόθεσης, οι βάνδαλοι, ήταν οπαδοί του ΠΑΟΚ... Έλεος... Ωραίο τρόπο βρήκαν να υποστηρίξουν την "ομαδάρα" τους.

Καταριόμουν την ώρα και τη στιγμή που δε πήρα τη φωτογραφική απ' το σπίτι... Τώρα θα είχα φωτό-ντοκουμέντο! Ναι, ήμουν θύμα κουκουλοφόρων κυρία Στάη μου! Αυτό που ρώτησε η μαμά μου όταν της τηλεφώνησα ήταν πότε θα δώσουμε το μάθημα ξανά! Για τις μαμάδες που ανησυχούν λοιπόν: η Σιδηροδρομική μετατέθηκε Τρίτη, 26/9, ώρα 08:30 π.μ....

No comments:

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin