So You Think You Can Dance s03e10+11

S p e e c h l e s s ...

The two of them portray a hummingbird and a blooming flower. This pretty much sums it all up. Oh, and Jessi and Jesús (whyyy??) got the boot.

Weekend Wall 57

This full moon is killing me...

... its looming little laughter...

Πυρ, καφές και διάβασμα

Αυτή τη στιγμή που γράφω βρίσκομαι σε υπερένταση. Αλλά εγώ δεν είμαι όπως ο νορμάλ κόσμος που παθαίνει υπερένταση. Μ' έχει πιάσει κρίση. Και άμα με πιάσει δε μπορεί ένας ολόκληρος στρατός να με κρατήσει. (Γεια σου Μακρόπουλε με τα ωραία σου!). Πανικός μεγατόνων. Είμαι ανάμεσα στο να ξεσπάσω στα κλάματα, να δείρω το μαξιλάρι μου να γίνω "άντρας" (αποδεδειγμένη μέθοδος που παρουσίασε ο gsus), να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα, να πέσω απ' το μπαλκόνι ή να πάρω lexotanil.

Το μπλακάουτ ήταν ικανό να με κάνει να πέσω για άλλη μια φορά σε λήθαργο, να γλαρώνω πάνω από τις σημειώσεις μου και να τον παίρνω (λίγο) με κάτι περίεργους ήχους που θύμιζαν ροχαλητά καθώς ξυπνούσα και συνειδητοποιούσα τι έκανα. Μετά, λες και δεν είχα τι να κάνω, αποφάσισα να δεχτώ την πρόταση ενός φίλου μου και να βγω για καφέ. Να 'ναι καλά οι γεννήτριες. Καφέ δεν ήπιαμε, αλλά καταλήξαμε να αγοράζουμε μια προίκα απ' τα ΙΚΕΑ και να φάμε αυθεντίκ σουηδικά κεφτεδάκια (εγώ μπήκα ανάποδα στην ουρά για να παραγγείλω ως ανάποδος που είμαι - πήρα και ένα γλειφιτζούρι ως τραγικός που είμαι επίσης). Καφέ βεβαιώς και πήρα, εμμέσου άκαρπων - αρχικά - ερευνών για ανεμιστήρα προς γιαγιαδιακή χρήση. 2 IcePresso τα οποία ήπια μονοκοπανιά.

Έτσι κατήντησα. Θα αρχίσω και το κάπνισμα.

Από την ώρα που γύρισα βρίσκομαι μεταξύ κατάστασης ζόμπι και πήρε-φωτιά-ο-κώλος-μου κι ας ήρθε το ρεύμα. Έχω ταράξει τα σοκολατοειδή του σπιτιού, χλαπάκιασα και 2 μπανάνες, ήπια κι όλη τη κανάτα νερό. Γιατί σου λέει η ζάχαρη και το νερό σε κρατάνε ξύπνιο με τη ζέστη (θα σκάσει η φούσκα μου με τόσο νερό!).

Αυτή τη στιγμή που γράφω λοιπόν, δεν είμαι καλά. Και πότε είμαι;;; Αν υποψιαστώ ότι πάλι θα γύρει το κεφάλι μου προς τη μία πλευρά και τα μάτια μου θα κλείσουν, θα εφαρμόσω ό,τι μαζοχιστική δράση γνωρίζω επάνω μου. Δε μπορείτε να μου κάνετε πλύση εγκεφάλου με Δυναμική σαν τον τύπο στο Κουρδιστό Πορτοκάλι να πάω αύριο προετοιμασμένος;

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΙΔΙΟΜΟΡΦΕΣ!!!

Θα κολλήσω σελοτέιπ στα βλέφαρά μου μην κλείσουν! Θα αυτομαστιγωθώ! Θα μου βράσω και κανά αυγό ποσέ (γιατί είμαι και σικάτος τύπος) να το βάλω στις μασχάλες (κινέζικο βασανιστήριο παρόλο που ως ιαπωνόφρων -σικ- είμαι κατά των κινέζων). Κόσμε σε ικετεύω! Είσαι ελεύθερος να 'ρθεις να με κάνεις μπλε μαρέν στο ξύλο αν αισθανθείς τηλεπαθητικά πως νύσταξα και δε διαβάζω. Διάλεξε μέσο μεταφοράς και τρέχα να με βασανίσεις! Καράβι, τρένο, αεροπλάνο, αυτοκίνητο, μοτοσικλέτα, ποδήλατο, σκουπόξυλο, ό,τι σου βρίσκεται πρόχειρο! Και τα έξοδα δικά μου! Και καλή μου επιτυχία αύριο!

Japanese word of the week #31

What needs to happen...

合格

GOU-KAKU

Meaning: success; passing (e.g. exam)

... or my panicky heart will burst...

Μπήκες μόνος σου στη μαύρη λίστα

Η μέρα το βροντοφώναζε απ' το πρωί.

Στο insomnia το νεότερο ποστ στο φόρουμ ήταν για το πώς μπορείς να δεις αν οι επαφές σου στο messenger σ' έχουν μπλοκάρει/διαγράψει (μπορείς αμέ! Σου 'χω γω σάιτ φοβερό σου λέει βάζεις το username και password σου εκεί, κλείνεις το msn σου και αυτό μετά ψαχουλεύει και όλα τα βρίσκει! Καμιά επαφή δε μπορεί να του κρυφτεί! Μετά βέβαια, φαντάζομαι σου κλέβουν άνετα password, μπορούν να σου κάνουν ghost το PC, σε γεμίζουν spam και το καλύτερο; στέλνουν σε όλες τις ενεργές επαφές σου το εξής μήνυμα το οποίο δεν κινεί καθόλου την περιέργεια: You have removed me from your contact list, see it here http://σάιτ.που.σε.γεμίζει.trojan.και.durex.άμα.λάχει/!).

Το μεσημέρι, ένας φυσικά αγνόησε παντελώς το μήνυμά μου στο dar (εγώ φταίω που στέλνω - αν και έχω την υποψία πως του είχα ξαναστείλει μα εγώ αλήθεια σας λέω δεν τον θυμάμαι και ούτε στο msn τον είχα ποτέ! Αυτός από που με ξέρει απορώ! Είχε ωραίες φωτό όμως κρίμα...)

Αργότερα, ένας φίλος μου, κλασσικά, μ' έγραφε στο msn και έπαιζε αυτό (αν πιστέ αναγνώστη πας να παίξεις και συ θα σου στείλω υπερ-ιό που δε θα γλιτώσει τσιπ για τσιπ από το πισί σου! Εγώ έκανα σκορ 387 - όχι που να το παινευτώ - Παίξε ΜΕΤΑ!). Και τώρα που εγώ θα σου ανέβαζα κομμάτι να ακούσεις να κουφαθείς, να βγω και γω απ' τη down-ίλα και την κακιά μιζέρια, να σκάσει και σένα το χειλάκι σου και να λυθεί ο γοφός σου, το rapidshare μου ανακοίνωσε: The file 04-timbaland-way_i_are__feat._keri_hilson_and_d.o.e._.mp3 IS FORBIDDEN TO BE SHARED and is black-listed. Και μιας και είμαι φοβίτσος δε θα ανεβάσω άλλο αυτή τη βδομάδα, πάλι την άλλη. Δες το κλιπ όμως:

Κλασσική μαύρη ραπιά απ' την αραπιά (υπερβολή στο max), γκόμενα που τον γουστάρει όπως είναι (χάλια μαύρα δηλαδή) κι αυτός προικισμένος όσο δεν πάει κατά πως λέει. Δες κι εδώ πως το χόρεψαν 2 στο αμερικάνικο SYTYCD. Μη γκρινιάζεις! Τρέχα κατέβασε τραγούδια παλιότερων εβδομάδων! Τι τα βάζω;;; Ή πάνε στου neverlandean να βρεις τη μουσική-υγειά σου. Άσε που πάντοτε υπάρχουν και τα πιστά κατεβαστήρια... Ορίστε μας! Ξουτ τώρα σε διώχνω εγώ! Τι σόι roomer είμαι!

Thought #57: emo (as always)

When the day ends I process its course and revue the outcome. Maniacally hitting the buttons of the calculator, I try to alter the total. Compulsion or punishment? A zero is all I can get. For effort and strength. For living life to the fullest. My negativity polarizes my world and it begins. Autumn downpour amidst the heat. A winter inside me. And death of all that's important. It sickens me that I can't live my own life. How pathetic...

Omertà στην καυτή άμμο

Τις έβαλα να μην πουν κουβέντα. Για την παρολίγο τράκα που θα με έστελνε να τσουρουφλίζομαι σ' ένα βαθύ καζάνι στην κόλαση, για τα 15 λεπτά που πασάλειβα τα άκρα μου με αντιηλιακό χωρίς να βγάλω τη μπλούζα μου (συγγνώμη που όλοι οι συνομήλικοι - και μη - ήταν χτιστοί, πλήρως αποτριχωμένοι και με μαλλιά - άσχετο το τελευταίο - ντρεπόμουν!!!), το δεκάλεπτο που έκανα να βουτήξω το κεφάλι μου στη θάλασσα (χωρίς τη μπλούζα), τον καβγά μου με την εστιατόρισα σουβλασερής για το παρκάρισμα (καρασίκ) και την ακόρεστη λύσσα μου για πεπόνι. Και να τα πούνε, χέστηκα! Εγώ το μπορδοροδοκόκκινο το χρώμα σε πρόσωπο, χέρια, ώμους και πλάτη το πέτυχα! (Παίζει να 'καψα και όσους ζωντανούς θύλακες είχε το κεφάλι μου).

Thought #56: To want to go out...

So You Think You Can Dance s03e08+09

This Paso Doble by Sara & Jesús ROCKED! The Queen remix really suited the choreography (at least for me), plus, it helped my loving their dance since it was so unique! I really loved most everyone except Shauna & Jimmy and Faina & Cedric. No wonder Jimmy (I was expecting Cedric to go to be honest...) and Faina were voted off by the judges. This girl may be from Russia but she needn't look that cold! Take Anya for example! She's hot! Dominic kinda disgusts me but his contemporary with Sabra got me "hooked"! Cheeky Lauren & twinky Neil were fun and so was the samba by Hok & Jaimie. On the other hand, Jessi and Pasha had done a great job dancing together (I didn't like the music but... anyway), but when they ended up in the bottom 3 (shock!) their solos were awful. And I love Jessi so much cause she's trying to break into the dancing scene in order to break free from a job she hates! Go Jessi! Go Sara & Jesús! Kameron & Lacey are still my favorite/sexiest couple but these two are getting close!

Weekend Wall 56

Where all the hot chicks gather...

... "Poule Disco"'s the place to be...

Tune of the week #49

You're special
You're like rocket through me...

Mew - Special

... Ohh, you're special
You're a rocket to me
And I cannot this time...

Japanese word of the week #30

The veil of night, of one's heart, of one's eyes...

闇

YAMI

Meaning: darkness

... incomparable to that of loneliness...

Η θεία, το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα μαλλιά

alternative τίτλος: Πώς να βγάλετε μαλλιά και να σας πέσουν και πάλι την ίδια μέρα.

Το ότι η γλυκύτατή μου θείτσα είναι λωλή, το ήξερα. Θες να 'ταν τα λεφτά που κάνει γιάγμα (αγαπημένη λέξη της μαμάς μου) σε σεντόνια, κουρτίνες και πορτατίφ; Το κόλλημά της με τη Νταϊάνα (όχι τη βατραχοβουβάλω που είχε εμφανιστεί με λεοπάρ κολάν σε ένα κύκλο του Φέιμ Στόρυ, την πριγκίπισσα, θυμηθείτε - και σκεφτείτε πώς γλίτωσα εγώ και δε βγήκα Ντάϊαν, όπως ήθελε μια άλλη κουλή να βγάλει το παιδί της - fake μαρτυρία Κους-Κους); Μήπως το ότι βλεφάριζε τον ιδιοκτήτη του κυλικείου όταν η γιαγιά μου ήταν στην κλινική; Έχει κι άλλα, μα αυτό είναι ένα χαρούμενο ποστ.

Η μεγαλύτερη ένδειξη λοιπόν, δεν είναι ούτε αυτά, ούτε το ότι είναι κατά φαντασίαν ασθενής. Ούτε ακόμη και πως είχε γίνει μέλος αίρεσης "για να βρει την ηρεμία της" μέσω μιας φίλης της, μα ούτε και το ότι κάποτε είχε κολλητή την πρώην γυναίκα του Yianni και έμενε στο σπίτι τους στο εξωτερικό κατά πως έλεγε (έχω μπόλικο υλικό σας λέω! αλλά δεν είναι της παρούσης). Είναι το ότι κρατάει το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σαλόνι της στολισμένο ως το κατακαλόκαιρο.

Πέρασα τις προάλλες να τη δω μη λέει πως είμαι κακός ανηψιός και προς φόβο αποκλήρωσης (αν και φαντάζομαι θα της τα φάει το γκομενάκι της - 1 χρόνο κανένας άλλος δεν την έχει ανεχτεί - ή είναι άγιος ή είναι προικοθήρας) και το είχε ακόμη εκεί στολισμένο! Δικαιολογία το ότι της αρέσει και το ότι είναι γκουμούτσα και κανείς δε βρέθηκε να της το ξεστολίσει και να της το κατεβάσει στο υπόγειο (για ποιον χτυπά η καμπάνα;). Σκοπός μου όμως ήταν εν μέρει να με χρηματοδοτήσει και εν μέρει να κάνω πως ενδιαφέρομαι για το ότι της έπεφταν τα μαλλιά τούφες-τούφες και βρήκε μια εκπληκτική Αμερικανίδα γιατρό σε ένα κέντρο αισθητικής (!) στην Κρήνη που σου... βγάζει μαλλιά! (Εγώ δε θα πάω που να χτυπιέστε κάτω).

Η θεία με τρεμάμενο χέρι άρπαξε το ακουστικό και ρώτησε: "Χάου νόου χέρ ον φόρχεντ;"

Εννοείται πως με έβαλε να μιλήσω με αυτή τη κομπογιαννίτισα που βρήκε και της τρώει κι αυτή τα λεφτά, που μου εξηγούσε πως θα apply κάθε μέρα όλα αυτά τα ματζούνια στο μαλλί της η θεία. Όλη η συζήτηση ήταν dual-band και επιτομή του παραλόγου, με τη θεία να με πρήζει να ρωτήσω αυτονόητα πράγματα και να αγχώνεται όταν της είπα πως θα πρέπει να προσέχει όταν ψεκάζει την κουρούπα μη βγάλει μαλλιά και στο μέτωπο (φύονται με μαγικό τρόπο I guess όπως οι θαλασσοψυχούλες έσκαγαν μύτη στα παιδικά μου χρόνια από σκόνη μέσα σε νερό).

Μ' αυτά και με κείνα, το χαλάσαμε το 50ευρω στο λογαριασμό του κινητού της προς σταθερό μιας και ΟΤΕ στο σπίτι δεν έχει πληρώσει και γω δε χαρτζιλικώθηκα και καθόλου (Ναι η καημένη πεινάει και δεν έχει λεφτά, αλλά θεραπεία 300 ευρώ το μήνα για τα μαλλιά μια χαρά την ξεκίνησε). Αν βγάλει, να με φωνάζετε Τίνα Τράκου και να με βάζετε να σας τραγουδώ Με τα μαλλιά μου δεν μπορεί κανείς να παίζει/Έχεις 2 ψείρες δε θα τις μοιραστώ/Έλα να κάτσουμε οι δυο σ’ ένα τραπέζι/Να ξεψειρίσω την κουρούπα π’ αγαπώ.

Δέχομαι προσφορές για το πότε η θεία θα κατεβάσει επιτέλους το δέντρο στην αποθήκη! Η κοντινότερη ημερομηνία κερδίζει 1 φριτέζα και ένα βιβλίο συνταγών για τις καλύτερες τηγανητές πατάτες!

What's your VisualDNA™?

Read my VisualDNA™ Get your own VisualDNA™

What excites me really is travelling, but I was torn between the image of the passports and one of a video game console's controller! Hahaha :) And I'm not the greedy money-driven hungry monster whose mind always revolves around money, but if it is given, then my dreams of travelling around the world, having a great time with friends and living a more comfortable and less stressful life would be easier to reach. As for my favourite holiday spot, well, I'm too shy to go out on the beach, but swimming makes me feel so free! My next choice would be the photo of Paris. I love discovering new places!

So You Think You Can Dance s03e06+07

Since I'm not following anything at the moment, when it comes to American TV series, I started watching their version of SYTYCD. As opposed to ours, which I religiously followed each week, theirs gave me goosebumps. From the start. Also a first, me liking a contemporary piece. Wow! I don't even know Mia Michaels' career but let me tell you this choreography just blew my mind away. And for me, with no experience in dancing whatsoever, it was perfectly performed by Lacey Schwimmer (sister to last season's big winner Benji) and Kameron Bink. Loved them both and the song! Such passion! *drowns into it*

Two other interesting videos to watch from these 2 episodes are the group dance choreographed by Wade Robson at the beginning of ep.7 HERE and ep.6 had Jesús & Sara's pop-jazz to Cabaret Hoover, from The Triplets of Belleville soundtrack HERE. Amazing!

I know I'll keep watching for more!

Thought #55

Nihilistic depression -
where dreams await to die,
in such perverse a state of mind
all but a phantom one can find...

Weekend Wall 55

Watercolours painting a water scape...

... of illusionary strange shenanigans...

Psycho...

... and it isn't me! Creepy stuff! I was so weirded out while reading this...

Make your day brighter. Watch this.

It's one song and one video with two strong messages. On repeat. Since morning. This simple gesture, a free hug, is turned down. What's wrong with these people? It made my heart anguish in pain, when I saw the man holding the sign being looked at like some weirdo. And then, suddenly, people respond. A hug is an act of relieving one's pain, sorrow, sadness and worries, for sharing happiness and joy. And sharing love.

Let's all grab our signs and make someone happy for a day. Hugs mean caring. And not everyone is lucky enough to have someone to talk, laugh or cry to, to hug, and to love.

More info on how the Free Hugs Campaign began can be found HERE.

Thanks Nasia so much for sending this to me!

UPDATE! Some students went out giving free hugs in Thessaloniki as well!

Chocobo's Mysterious Dungeon Wii trailer

また逢えたね
So we meet again, huh

本当の幸せってなんだろう？
So what is real happiness?

本当に大切なものってなんだろう？
What is really important?

ああ
今日もこの街に
Aah
in this town again today

時忘れの鐘が鳴り響く
a bell forgotten in time resounds...

チョコボの不思議なダンジョン
時忘れの迷宮

Chocobo's Mysterious Dungeon
Labyrinth of Forgotten Time

The game looks childish, which suits me just fine, but I've been told that it's not as easy as it seems. I was thinking of ordering the DS game in the series, but since it's coming out for the Wii, I'll wait, hoping for a European release... Aah, the beauty of the DS is its region free gaming!

Thought #54: Golden boy

... of complex circuitry and heated lanes.
Thank God for the wake up call.
Unfortunately your very existence has woken a new nightmare, that of an incubus.
Fight it and crush me, embrace it and suffocate...

Tune of the week #48

Give me something to believe in
cause I don't believe in you
anymore, anymore...

Maroon 5 - Makes Me Wonder

...I wonder if it even makes a difference to try
so this is goodbye...

Party glamour

Είμαι από τζάκι. Μέσα. Έτσι. Και να φανταστείτε, στο 2^ο έτος που ο σιχαμένος καθηγητής μας έβαλε τομή τζακιού, εγώ δεν ήξερα να την κάνω! (Είχα διαβάσει την πισίνα που ήταν και πιο εύκολη... Και πάλι γκλαμουριά!) Τώρα όμως... ένας κύριος! Ένα με την οπτοπλινθοδομή έχω γενεί. Και όλα αυτά τα συνειδητοποίησα την Πέμπτη.

Εγώ φταίω που δεν ήθελα να πάω. Πώς θα καταλάβαινα πραγματικά πως ανήκω και γω στον κόσμο των τζετ-σέττερς; Εδώ για τα γενέθλιά μου βγήκαμε να φάμε τα σούσια μας (σε καταγώι αλλά θεικό φαί ουδέν σχόλιο!) και γω χαμπάρι. Έπρεπε να πάω. Να δω τον μπάρμαν στη γωνία, να μου στίβει το λάιμ και να χτυπάει τη ζάχαρη, φτιάχνοντας εκείνο το περίεργο-σκεύασμα-παύλα-ποτό-της-βραδιάς το οποίο ονόμασα αργότερα Μοχίνια (Μοχίτο με Καϊπιρίνια). Το τι μαϊντανό έφαγα πίνοντάς το δε μπορείτε να φανταστείτε. Αν ήταν δυόσμος, να μη με λένε Μάκη. Μιλώντας για μαϊντανούς, οι περισσότεροι κάθονταν πλάι στον ντι-τζέι, άσχετοι και όχι της ακριβοθώρητης κάστας μας. Οι απόκληροι της κοινωνίας, που εμείς της υψηλής τους ρίξαμε στο περιθώριο.

Αφρόκρεμα σου λέει. Καλά έκαναν και σύχναζαν στον πρώην Αφρό τα καμάρια της τάξης μου. Τάξης με τα ούλα της. Το πότε 15χρονες bimbos ξεπετάχτηκαν, πιάσαν την ισιωτική και πέταξαν και βυζί, ούτε που το κατάλαβα. Έπρεπε να τις δω στο πάρτυ εκείνο, πλάι στην κοπέλα μυστήριο, τη γυναίκα-πιστόλι όπως είπε ένας, με το καυτό λευκό σορτς και την μπλούζα της παραλίας. Τα 'χε μπλέξει μάλλον η καλή μου. Θα το θεώρησε μπιτς-πάρτυ.

Όχι πως και τις μπιτς-ες του δεν τις είχε. Εκείνες οι αχώνευτες που είναι λες και δάγκωναν τα λεμόνια από το μπαρ και σούφρωναν όλο το πρόσωπο από τις συσπάσεις της ξινίλας. Ένα γεια τις έριξα και πολύ τους ήταν. Αλλά η φίλη τους, βέρα πρωτοπόρος, με ενημέρωσε πως εάν κάνει κάτι για τα γενέθλιά της την επόμενη εβδομάδα θα με καλέσει... μέσω Hi5! Αμέ! Ποιος τα χρειάζεται πλέον τα κινητά; Αν με καλέσει θα σας ενημερώσω!

Αυτό δεν ήταν πάρτυ γενεθλίων ξεχασμένου συμμαθητή που είπε να με θυμηθεί και να συνεχίσει να μου μιλάει σα να ήμουνα μωρό - κόμπλεξ Αρναούτογλου - σουαρέ ντε γκαλά παύλα reunion ήταν! Λάκη Γαβαλά και βάλε! Βέβαια για ρούχα Λάκις (σικ!) ούτε λόγος, μόνο 2 μαρκάτα πουκάμισα πήρε το μάτι μου και μια μπλούζα Paul Frank συνδυασμένη με βερμούδα. Ωραία για έξω, αλλά κανείς δεν είχε το στιλ το σωστό το επίσημο της κομπορημοσύνης! Είχα βάλει και τη ζώνη-υπερπαραγωγή! Αντώνη ακούς; Και 7 ολόκληρα άτομα (μετρήστε τα! Επτά!) είπαν πόσο τέλειο είναι το μαλλί μου! Και γω βέβαια για να το παίξω υπεράνω τους είπα και "ποιο μαλλί;" και φάνηκα τόσο ταπεινός! Μα το ξέρω πως είναι τέλειο!!!

Η Ζωή τα 'παιξε με τη δημοτικότητά μου. Το τι χαιρετούρα έπεσε δε λέγεται. Ακόμη και ένας σελέμπριτι-περφόρμερ! Αφού σε κάποια φάση νόμισα πως εγώ το έκανα το πάρτυ. Αλλά εγώ χωρίς μπρικ ή έστω χαβιάρι και ρόκες-παρμεζάνες δεν κάνω ούτε πικ-νικ. Μη λέμε κι ό,τι θέλουμε! Αχ έτσι είναι τα ιδιωτικά! Μέσα στη χλίδα. Όπως και το φωτορυθμικό που έδινε το ρυθμό. Μέσα στην όλη μεγαλοπρέπειά μου όμως, υπήρξε και στιγμή που ένιωσα άσχημα. Ήμουν τόσο άσπρος ενώ όλοι οι πολυαγαπημένοι μου φίλοι είχαν γίνει σοκολατί (και ένας είχε και άσπρα σημάδια στα μάτια από το γυαλί-πραγματική-μάσκα-γιγάντια που φοράει). Απλά με τόσο πιλάτες και γιόγκα που κάνω, που να βρω χρόνο να ψεκαστώ και με βιβεχρώμ βρε παιδιά! Θα σας έρθω την επόμενη βδομάδα κατράμι! Τι το χει η Βάνα το σολάριουμ έξω απ' το σπίτι! Προσέχουμε για να έχουμε! Πάω να κοιμηθώ σα τα κούτσουρα του τζακιού τώρα. Ζήτω ο καπιταλισμός!

Ouendan 2

After coming back from Athens, I had a lovely little package waiting for me at home. Inside it was Ouendan 2 for the Nintendo DS, or 燃えろ！熱血リズム魂 押忍！闘え！応援団２ (Moero! Nekketsu Rhythm Tamashii Osu! Tatakae! Ouendan 2 ~ Burn! Hot-Blooded Rhythm Soul: Hey! Fight! Cheer Squad 2). The game is what Japan is so famous for. Outrageously zany, rhythm fun. I would strongly recommend it for anyone who likes rhythm games and appreciates japanese pop music.

You lead a cheering squad that runs to save the day whenever a person calls out for help. With just 3 simple moves, touch, slide and rotate, one would think it is quite simple. Those of you who can't tap to music, beware! It will be too hard to handle as you complete each mission. The harder the better I'd say, since you get to enjoy the songs and also not finish the game in a few hours, but those stages toward the end will drive you nuts. You can play as either the newest recruit (easy mode), or the cheering veterans (normal mode), but once you complete these 2 modes a harder mode unlocks and even an insane one after that.

I still haven't completed the game in normal and the highest grade I got while cheering was a B with 100000 something points... Yeap, it's insanely difficult from the start as it is, but you can enjoy the best ending to those wacky situations once you get the hang of each song. Hold your horses for those rewards though... One thing that's changed in this sequel is that you get multiplayer, with up to 4 players cheering together or in 2 teams pitted against each other.

Not having knowledge of Japanese won't trouble you at all, since it'll be really easy to move around the menus and well, it's a rhythm game! If you decide to import it, I think you'll get your money's worth. At least, it's better than the lame rest-of-the-world-second-rate-version of the original, the awful sounding Elite Beat Agents!